De Babbelaar December 2022

Beste lezer,
Het zit ons hoog ... U merkte het al bij de factuur voor de maand november: vanaf deze maand worden ook de dagprijzen opnieuw geïndexeerd. En hoewel de noodzaak hiervan intern niet in vraag wordt gesteld, hebben verschillende collega’s erop aangedrongen u in deze Babbelaar mee te geven dat we het oprecht erg vinden, dat we hoopten dat het bij die ene stijging enkele maanden geleden zou blijven, dat we uitkijken naar betere tijden. Een tijd zonder oorlog of geweld, een tijd waar het leven betaalbaar is voor eenieder, een tijd van samenhorigheid en ‘er zijn’ voor elkaar. Binnenkort vieren we samen Kerst en herdenken we de geboortedag van Jezus: licht en vrede staan centraal. Ondertussen worden de Adventskransen geknutseld, de kerstbomen besteld en van zolder of uit de kelder gehaald, worden overal lichtjes opgehangen, lekkere menu’s uitgedacht, vieringen in elkaar gestoken, ... Al weken zijn vele collega’s enthousiast bezig met de voorbereidingen om er opnieuw een sprankelende periode van te maken. Die tijd nemen we heel bewust zelf in handen: tegen geweld en onrechtvaardigheid, tegen eenzaamheid en elk voor zich.
Een mooi voorbeeld van het samen-verhaal waren de inspraakmomenten die doorgingen in onze twee andere huizen: Sint-Godelieve in Gistel en Avondrust in Varsenare. Uit die momenten kwamen verschillende suggesties naar voor, die ook wij ter harte willen nemen. Zoals het belang van muziek, het blijven inzetten op zinvolle dagbesteding, buiten naar binnen brengen (buurtgericht werken) en binnen naar buiten (bv. door de organisatie van daguitstappen), durven feedback geven ook al is die niet positief, goed communiceren, ... en misschien nog bovenal het aandacht hebben voor de kleine dingen.
Onlangs was ik uitgenodigd op een netwerkmoment van het Bisdom Brugge. In z’n speech verwees Piet Vandevoorde naar een korte overweging van Prof. Dr. Dirk Dewachter die vorig jaar zwaar ziek werd. De professor vertelt hoe de aanraking door een verpleegkundige hem zoveel goed deed te midden van pijn en angst: “de wezenlijke deugd gebeurt tussen twee mensen, in het hele kleine, in het bijna onooglijke. (...) Hoe kleiner het gebaar, hoe essentiëler.”
Het is vaak druk en al te vaak té druk. Deadlines moeten worden gehaald, ook in de zorg. Administratie moet in orde, een zoveelste procedure moet worden uitgewerkt. En toch ... Die momenten van échte aandacht voor elkaar hoeven niet steeds lang te duren. Aan de collega’s die dit voorwoord lezen: doe het maar, het maakt gelukkig! En herinner mij er ook maar aan ...
Tot slot wil ik jullie graag meegeven dat we achter de schermen hard aan het werk zijn om de keuken te hervormen. Recent beslisten we met de drie huizen samen om halverwege volgend jaar over te stappen op een andere vorm van koken. Ondertussen konden de koks, keukenmedewerkers en een aantal andere collega’s reeds proeven en de reacties zijn veelbelovend! We komen er in het voorjaar uitgebreid op terug.
Ik wens u naar goede gewoonte graag veel leesplezier en tref u – minstens op papier – graag terug in 2023.

Hartelijke groet,
Els.